Aankomst in Yangon

Wonderbaarlijk hoe herinneringen terug komen, wanneer de zintuigen geprikkeld worden. De luchthaven is onherkenbaar, maar eens de deuren opengaan en de vochtige warmte over je heen valt, komt alles terug.... associaties met de tropen, en niet enkel Myanmar, of zoals ik liever zeg Birma. 

Ook mijn aller prilste herinneringen aan de Congo komen terug... die vochtige warmte ...zo kenmerkend. Instant begin je te zweten,  dat gevoel heeft voor mij altijd betekent : de congé is begonnen 😁.

Ik heb het nagekeken, het is mijn 7° keer dat ik naar Birma reis, de eerste keer dateert van 1997 de laatste van 2011. Op het eerste zicht is een en ander hier wel verbeterd.... tegelijk zijn een aantal typische zaken nog steeds wat ze altijd zijn geweest.... het eindeloos claxonneren ogenschijnlijk zonder aanleiding, maar vermoedelijk zou ik hier niet slagen voor mijn rijexamen. Ook de rode  plekken overal op de straten, afkomstig van het kauwen op betelblaren, en het daaraan inherente rochelen. Zelfs op het vliegtuig hoorde ik het al, was dan ook gerust dat ik op de juiste vlucht zat 😉

Al bij al is mijn timing fantastisch, of net niet, dat zal ik morgen weten...na al die jaren ben ik voor het eerst getuigen van het waterfestival ! 4 dagen lang wordt iedereen met water overgoten... een merkwaardige gewoonte, maar ongelooflijk plezant, overal is het feest, orkestjes spelen in de straten, pick-up trucks rijden rond, afgeladen vol met zingende, dansende en druipnatte festival gangers. Het belangrijkste is dat alles en iedereen nat gemaakt wordt. Water wordt beschouwd als een zuivering van de ziel en om schoon en zuiver het nieuw jaar in te gaan moet je nat gemaakt worden. Blij dat ik dit eindelijk eens meemaak, en nog volledig droog ben 👍

En dus  morgen is het de eerste dag van het nieuwe jaar hier 😯

Iedereen gaat naar de tempels, zo werd mij gezegd, of ik iets zal kunnen regelen om naar Mandalay te vertrekken, valt dus nog af te wachten. Een bezoek aan de Shwedagon Pagode staat voor mij hoe dan ook op het programma ! Kom nooit naar Yangon zonder de Shwedagon te bezoeken... dit is een rustpunt, zoals er maar weinige zijn. 

Intussen zit ik mijn eerste Myanmar bier te drinken op een gezellig terrasje vlak bij het hotel. De mensen die hier samen met mij op straat zitten, genieten van BBQ, anderen zijn al ver boven hun theewater, de sfeer is uitgelaten, de straathonden kuieren tussen de tafels, de temperatuur wordt stilaan draaglijk ...Yangon  zoals ik het mij herinner... er is dus toch niet veel veranderd. Moet je hier nu vrolijk van worden of net niet ? Ik wandel enkele straten om, afgaand op muziek en gezang. Het blijkt een politieke bijeenkomst te zijn, ik herken afbeeldingen van generaal Aung San en zijn dochter Aung San Suu Kyi, de sfeer is vrolijk, een man spreekt mij aan en vertelt waarover het gaat....er is hier dus toch wat veranderd, en daar word ik wel vrolijk van.