Bye Bye Tibet

Wat op een banale terugrit leek, werd het meest avontuurlijke onderdeel van de reis. De trip van Kerung via Nuwakot naar Kathmandu verliep in 2 delen.... van Kerung naar de grens in stijl op perfect aangelegde wegen. De landschappen waren adembenemend mooi. Delen deden denken aan Oostenrijk, zo werd mij verteld 😉. Ik kan wat dat betreft namelijk niet vanuit eigen ervaring spreken...maar de gelijkenissen met Zwitserland zijn ook mij zeker niet ontgaan. Ook de rit in een canyon-achtige omgeving tussen nauwe rotswanden was indrukwekkend. Ongetwijfeld zal de  grootsheid van de natuur in Tibet mij het langs bijblijven ... en daarnaast onthou ik ook dat het erop lijkt dat men in Tibet Nederlands spreekt ... het is quasi onmogelijk geweest om een stuk te filmen zonder op de achtergrond een Nederlander te horen.... hartstikke leuke mensen, bijzonder rad van tong😉... en met zin voor humor, want mijn bedenkingen hierover werden ook door hen op gelach onthaald....

De grens formaliteiten werden beperkt tot een minimum, net nu we gewend waren om op één rij en in numerieke volgorde aan te treden.... 

En dan staan we opeens terug in Nepal en in één klap ook 100 jaar terug in de tijd. Chaos alom, dat is de meest correcte weergave van de situatie aan Nepalese kant. Ik heb hier vooraf nooit echt bij stilgestaan en altijd gedacht dat het net andersom was...maar de Chinezen hebben in Tibet duidelijk hun stempel gedrukt. Mooie infrastructuur, propere en moderne steden maar.... ze hebben er ook lelijk huis gehouden, laten we dat niet vergeten. Beetje bij beetje zal de Tibetaanse cultuur verdwijnen... en dit is doodjammer. 

Soit....de trip  van de grens naar Kathmandu, die 2 dagen heeft geduurd, was fenomenaal. Gelukkig beschikten we over jeeps, anders waren we er nu waarschijnlijk nog steeds niet geweest. De natuur is intussen  compleet anders. We komen  stilaan in  een meer tropische omgeving. De warmte in combinatie met het stof waardoor de zichtbaarheid met momenten quasi nul is, en uiteraard een defecte airco, maken de rit bijzonder uitdagend. Maar nog nooit heb ik zo’n mooie rijstvelden gezien ! Vergeet Bali wat dat betreft !

En soms gebeurt het, volledig onverwacht, kom je op een plek terecht waarvan je denkt, het aards paradijs, awel dat zal er ongeveer zo hebben uitgezien ...onze voorlaatste overnachting was een voltreffer. Misschien waren we er allemaal een beetje meer vatbaar voor, na ons verblijf in Tibet...in elk geval ..prachtig !

Het werd een leuke, gezellige avond en eindelijk mocht weer eens 🍺 gedronken worden ...wat we rijkelijk gedaan hebben. Iedereen  heeft  dan ook zeer goed geslapen en was fit en goedgeluimd om deze ochtend aan deel 2 van de expeditie naar Kathmandu te beginnen. Naar het schijnt is het uitzonderlijk dat iedereen  zo enthousiast is over deze tocht...wat onze jeep betref, ik denk dat we tot 5 keer toe de slappe lach hebben gehad... 

Het was een mooie reis, ook al heb ik de Yeti en de sneeuwpanter niet ontmoet....blij dat ik eindelijk na 46 jaar Tibet heb ontdekt. Een veel indrukken die vermoedelijk pas de komende dagen echt zullen doordringen...maar nu eerst tijd voor de laatste dahl bhat.