La Transardennaise : etappe 2

De nachtrust heeft voor de nodige recuperatie gezorgd en na een stevig ontbijt zijn we er klaar voor....de tocht naar St-Hubert.

We nemen afscheid van onze gastheer en gastvrouw alsook van de andere trekkers die we de avond voordien hebben ontmoet. 

Het heeft de hele nacht geregend, maar wanneer we buitenkomen is het droog, niet te koud en niet te warm, wel overtrokken...het perfecte wandelweer. 

9u15 tijd om op pad te gaan.

Bij het verlaten van Sprimont, mogen we meteen een keuze maken...de korte oorspronkelijke route of het iets langere traject door het natuurreservaat Orti. De route werd in 2010 gewijzigd en het nieuwe tracé is veel aantrekkelijker dan het oorspronkelijke. We kiezen voor het langere alternatief...als we daar maar geen spijt van krijgen. In elk geval is de tocht tot in Lavacherie, waar beide trajecten terug samen komen, buitengewoon mooi. Via knuppelpaden, langsheen de oevers van de nog jonge westelijke Ourthe en doorheen een  oude trambedding, bereiken we het pittoreske dorpje Lavacherie. Om zijn naam eer aan te doen, vind je overal in het dorp beelden van koeien 🐄. Wie nog wat mondvoorraad wil inslaan krijgt hier de kans, er is namelijk een supermarkt  en dit is de allerlaatste die we vandaag zullen tegen komen.  De tweede helft van de tocht lopen we hoofdzakelijk door uitgebreide bossen....helemaal ons ding! Het is een rustige mooie wandeling, we ontmoeten quasi geen andere wandelaars en helaas ook geen wild. Een bedenking...het is verbazingwekkend hoe snel men zich aanpast aan zijn nieuwe omgeving 😉

En zo stappen we rond 16.00 St-Hubert binnen, een tocht van 23,2 km...yes we did it!

Persoonlijk vond ik deze etappe mooier dan de eerste, heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat we bijna de hele dag door het bos hebben gelopen. Maar dit is natuurlijk een persoonlijke voorkeur. 

In St-Hubert hebben we dan ook onszelf beloond met een frisse pint in het zonnetje op  terras om dan onze intrek te nemen in ons hotel Le Cor de Chasse waar we de Nederlanders uit Sprimont de volgende morgen aan het ontbijt hebben teruggevonden. Het weerzien was hartelijk...zij trekken nu nog verder tot in Nassogne...wij keren huiswaarts. Nassogne zal nog even op ons moeten wachten, maar zoveel is zeker, de andere etappes volgen nog ...de Transardennaise is immers meer dan de moeite waard.