Adieu Aswan

Met zicht op de Nijl genieten we van ons laatste avondmaal in Aswan met op de achtergrond het hele repertoire van Dalida terwijl de party-boten met luide Arabische muziek vóór ons terras passeren. Vooral op donderdag-en vrijdagavond zijn deze populair en zien we feestvierders al dansend op en af varen, misschien een idee voor Overmere Donk 🤔

Abu Simbel staat vandaag op ons programma. Dit impliceert wake-up call om 3u00 😳. De tocht is lang en iedereen slaapt dan ook op de bus. 3,5 uur later worden we gelost op de parking. Aan een ticket geraken was even “challenging”. Aangezien er maar één loketje open was, vonden de Egyptische gidsen dat zij mochten voorgaan. Dát hebben we niet laten gebeuren. De tempels van Ramses II blijven adembenemend mooi en gelukkig zijn we vroeg waardoor de drukte nog meevalt. Vooral de inkomhal met de beelden van Ramses II mist haar effect niet. We weten dat we één dag te vroeg zijn voor het Sun Festival Event, maar we schatten de kans quasi onbestaande dat we net de lichtinval van de zon op het standbeeld van Ramses in het heiligdom achteraan de tempel, ook daadwerkelijk zouden kunnen zien. En dan daarom dubbele fee betalen, doen we liever niet.
De weg terug door de woestijn is zo mogelijk nog langer dan de heenweg. De fata morgana’s zijn wel op het appel. De woestijn wordt tegenwoordig ook intensief verbouwd…de tijd is hier zeker niet blijven stilstaan. 

Het is intussen 36°c, het ideale moment om wat verkoeling te zoeken in het zwembad.
Pas rond 17.00 gaan we terug op stap. Geen felucca vandaag, de tocht gisteren met de vriendelijke en mondige kapitein Abdula was best plezant. Deze Nubiër had veel gevoel voor humor en was een aangename verteller. Maar vandaag hebben we andere plannen : bezoek aan de souks. Een aangename wandeling tussen de winkeltjes waar allerlei waren worden aangeboden. Ik heb alvast een nieuwe voorraad gedroogde hibiscus bloemen gekocht, eindelijk terug hibiscus thee 😋. “No hassle” is nu het nieuwe argument om ons te overtuigen een winkeltje binnen te gaan. Maar over het algemeen heerst er een hele leuke vibe, de verkopers zijn helemaal niet opdringerig en de conversaties beperken zich meestal tot “Where are you from” en “welcome to Egypt”. Een aangename afsluiter van alweer een fijne dag. 

En nu wordt het tijd om ook Aswan achter ons te laten, morgen vliegen we terug richting Caïro. Van daaruit plannen we de komende dag nog enkele uitstappen, maar eerst eens uitslapen. Benieuwd of we in Caïro trouwens veel zullen merken van de oorlog tussen Israël en de Palestijnen. De mensen waarmee wij hier spreken hebben in elk geval veel te doen met de Palestijnen en men vreest een conflict met Israël….het houdt de Egyptenaar in elk geval bezig.