We zijn er meteen in gevlogen

Om 8u00 zijn we uit de veren, terwijl we pas om 1u30 in ons hostel zijn ingecheckt. Een beetje vertraging met de vlucht, dan met de bagage en nog een ritje van een klein uur tot aan onze bestemming in het centrum van Caïro aan het Tahrirplein. Een plein met naam en faam trouwens, zeker sinds het de centrale locatie was van de Egyptische revolutie in 2011. De aankomst op zich is als een déjà-vu, voor mij althans. Het prachtige gebouw dat dateert van halfweg vorige eeuw, heeft meer weg van een kraakpand 😧. Gelukkig ligt er een man te slapen in de trapzaal, conciërge, nachtwaker of clochard…wie zal het zeggen. In elk geval, hij verwijst ons vriendelijk door naar het tweede verdiep. En ja hoor hier is een heuse onthaalbalie : Slaapplaats ✔️

En dan hebben we deze ochtend al meteen onze planning omgegooid en een tour geboekt waarbij bijna al onze highlights voor Caïro aan bod komen. We starten met de piramide van Djoser ook wel bekend als de trappiramide in Saqqara.
En dan, op wandelafstand van deze piramide, het Serapeum : de tempel die gewijd was aan de god Serapis en vooral gekend is omwille van zijn begraafplaats voor de Apis-stieren. Reusachtige tombes uit één stuk gehouwen waarvan het een raadsel is hoe deze hier ooit zijn binnen gebracht en waarin trouwens nooit een stier werd begraven btw.
Vandaar naar het volgende hoogtepunt van de dag : de knikpiramide van Dasjoer, zogenaamd de eerste 'echte' piramide van Egypte, doch blijkbaar is de bouw niet vlekkeloos verlopen. Ook hierover zijn de meningen echter verdeeld. Dat het binnengaan in deze piramide gratis is, had al een belletje moeten doen rinkelen, onze jeugdige naïviteit echter heeft ons een serieuze workout opgeleverd 💪. De afdaling tot diep onder de piramide in heel lage gangen brengt ons uiteindelijk tot aan een trap die ons helemaal terug tot in de top voert….en dan moeten we de hele weg nog terug. Zwaar doch leuk en zeker de moeite om te doen. De piramides binnenin zijn minstens even indrukwekkend als van buitenaf. De rode en zwarte piramide passeren we op weg naar Gizeh. De apotheose van deze dag of misschien net niet omdat er hier opmerkelijk meer volk is dan op de andere, weliswaar verder afgelegen, sites.
De piramides van Cheops, Chefren en Mykerinos, zijn met recht en reden uitgeroepen tot wereldwonder. Hier is de toegang niet gratis, doch eens je hier bent, moet je het zeker doen…door de indrukwekkende gangen helemaal tot in de koningskamer. Geen idee hoe lang we erover hebben gedaan, druipend van het zweet staan we nadien af te koelen op het plateau van Gizeh waar de 32°c nu koel aanvoelt dankzij het briesje dat er waait 🥵.
En dan volgt nog het obligaat bezoek aan de Sfinx, die zeker ook intrigerend blijft als is het maar door de complete wanverhouding tussen lijf en hoofd. Ook het aanpalend gebouw, waar men lichamen mummificeerde, met zijn muren opgetrokken uit enorme, perfect in elkaar passende graniet blokken, roept alleen maar meer vragen op. Tot op de dag van vandaag kan men niet verklaren hoe onder anderen de hoeken zo perfect werden uitgewerkt.
Nog  zoveel geheimen werden niet prijsgegeven en soms denk ik : zou het niet tof zijn om met een reusachtige stofzuiger al het zand van Egypte op te zuigen….wat zou er dan nog allemaal boven komen? 

En dan is het tijd voor ons eerste diner in Egypte.
In restaurant caviar (de naam is alvast veelbelovend) met zicht op de grote piramide drinken we ons eerste welverdiende frisse pint van de dag, alcohoolvrij uiteraard . Tijd voor contemplatie …zoveel gezien, zoveel indrukken, zoveel onbeantwoorde vragen. Maar één raadsel is vandaag echter wel opgelost. Na onze tocht door de verschillende wijken van Caïro zijn we nu wel heel zeker : ook al weten we niet wíe de piramides gebouwd heeft, wij weten nu zeker wíe ze niet gebouwd heeft : de Egyptenaren 🤗