Hoe cool is dat !

Twee dagen met alleen maar aangename ontmoetingen en blij weerzien

 Laatste dag in Hsipaw :

Ontbijt : Aster  en Lotte  die  ik heb ontmoet op  de trein van  Mandalay naar Hsipaw. Zij stapten af in Pyin Oo Lwin ... na onze kennismaking in het station van Mandalay en een gezamenlijke treinreis van 4 uur. Deze ochtend zaten ze te ontbijten bij mr Charles... het was een hartelijk en blij weerzien, vrienden die mekaar in jaren niet gezien hebben ... we hebben samen ontbeten en zij zijn dan op trektocht vertrokken. Hoe cool is dat !

Na de middag bezoek aan het Shan paleis, tweede poging .... deze keer was ik niet alleen ... Kay een man uit Maleisië, een Duitse en.... Julia, de Russische van de trekking. De uiteenzetting was super interessant... de aristocratische dame die ik vorige keer reeds ontmoette, heeft ons het verhaal verteld van de laatste prins van Hsipaw en zijn familie tot op heden. Zij en haar man dragen nog steeds een adelijke titel... vandaar dus. Julia en ik zijn samen, al keuvelend de hele weg terug gewandeld, zij had een bus te nemen, de gsm nrs werden uitgewisseld...komt zij ooit naar België of ik naar Rusland of Indonesië dan nemen we met mekaar contact op... hoe cool is dat !

Ik wou de laatste bladzijden van mijn boek lezen en ging een heuse cappuccino drinken in een koffiebar. Ik kreeg er prompt het gezelschap van Kay, de man uit Maleisië die ook in het paleis was. We hebben een hele poos zitten babbelen.....super leuk en inspirerend. Mijn volgende bestemming ligt natuurlijk al vast maar volgend jaar wordt het waarschijnlijk Borneo (Maleisië ) met een trekking in de jungle en duiken op een van de mooiste plaatsen op aarde ... hoe cool is dat !

En dan in Bagan :

Een hartelijk weerzien met de familie en een warm onthaal bij hen thuis. Via Skype werd er ook contact gelegd met Mi Mi Khaing in Japan ... meer dan een uur werd over en weer gebabbeld en gelachen.

Het was ook  best emotioneel gezien Philippe en hun vader er niet meer bij zijn. Ik heb hen een mooi aandenken aan de Phili gegeven dat nu reeds een bijzondere plaats heeft gekregen. 

Ook de moeder van little Philippe heb ik gevonden, buren hebben haar thuis opgebeld om mijn aanwezigheid te melden. In No time was ze daar... ook hier was het weerzien uiterst  hartelijk. Om bij te praten, word ik daar morgen verwacht voor het avondeten. Ook voor haar had ik een aandenken  aan de  Phili mee. Ze was erg aangedaan, wist van zijn overlijden en vond het geweldig dat ik alleen ben terug gekomen. 

Dat Min Min voor zaken weg is,  had hij mij reeds laten weten, neemt niet weg dat ik vanavond bij zijn ouders thuis word verwacht... alweer eten !

Na mijn verblijf in Birma zal ik extra moeten trainen vrees ik 🏋️‍♂️ want van fietsen komt er ook niets ...met temperaturen van 45º leek het mij wijzer om een scooter te huren 🛵 2000 kts voor een hele dag... prima onderhandeld zo bleek 😁

Maar hoe cool is dat, zeg nu zelf, na 7 jaar terug in Bagan, en iedereen is even enthousiast als ikzelf over dit weerzien. Men vraagt nu al wanneer ik de volgende keer kom... who knows ?