Déjà-vu en toch ook niet ....

Als men mij zou vragen wat er vandaag het meest indruk heeft gemaakt, zou ik het zo meteen niet weten...

Was het de setting bij de Pashupatinath tempel waar tijdens crematies hevige emoties opgaan in een pick-nick achtig tafereel langs de Bagmati rivier. Offerandes worden gebracht, gebeden worden gepreveld, mantra’s opgedreund en  terwijl gaan apen ongegeneerd een gevecht met mekaar aan ...

Of waren het de Sadhoes, volgelingen van Shiva, die gewillig poseren voor de foto, een ingetogen zegening uitspreken dat steevast eindigt met de woorden : “I want 200 roepies” 💲😮👀⁉️😇

Misschien was het wel het aanschouwen van de prachtige Boudhanath Stupa waar  ook Kuifje over vloog en hierdoor meteen wist : ik ben in Kathmandu. Mijn moment van contemplatie werd echter onderbroken door een vermeende Tibetaanse man,  inclusief krokodillentranen, op jacht naar geld...maar misschien hoort ook dit erbij, bij de ervaring. 

Om nog te zwijgen over een zeer charmant  gesprek over..... paddo’s 🍄🍄🍄 

En dan heb ik het nog niet gehad over de heerlijke chai tea die ik nuttig op een rustig  terrasje  samen met mijn favoriet soepje : linzensoep. Zo eenvoudig kan het soms zijn.

Dus ook vandaag, aan indrukken geen gebrek, en laat nu net dat dé rijkdom van het reizen zijn...je laten onderdompelen in het nu, en indrukken opdoen die je nooit meer vergeet 🙏